پرده اول: با پیراهن نادر

امجدیه، ۵ تیر ۱۳۴۸
آرارات یک – نادر یک
آرارات برابر نادر. نبرد بقا برای ماندن در دسته اول. تساوی در نیمه دوم. تساوی در وقت اضافی. سرنوشت تیمی که در دسته اول باقی می ماند با پرتاب سکه روشن می شود. با شیر یا خط. پیراهن سرخ ها در آن نمای دور از شادی به هوا می پرند. ارامنه روی سکوها یکدیگر را در آغوش می کشند. پیراهن سپیدها دست بر سر می گذارند. بی حرکت می شوند. میخکوب…
میان بازیکنان نادر یک بازیکن شاخص تر از سایرین است. سنگربانی جوان. پسرکی به نام ناصر حجازی. با اندام کشیده. واکنش های سریع. با پرتاب های بلند دست. شوت های پرقدرت. پسرک در آستانه معروفیت دارد. در آستانه ستاره شدن. تیمسار مکری رئیس فدراسیون طعنه آمیزانه و بدبینانه در اشاره به او می گوید “حیف از این جوان ها که خیلی زود معروف می شوند. حیف که آنها زود خودشان را گم می کنند و زود هم فراموش می شوند”.

ولی رئیس فدراسیون اشتباه می کند. مکری عجولانه قضاوت می کند. باشگاه نادر نابود خواهد شد، محو. ولی نه نام این سنگربان جوان. نه این دروازه بان بلند بالا. نه این پسرک لاغر اندام. نه ناصر حجازی که جایگاه رفیعی در فوتبال ایران خواهد یافت. افسانه ای خواهد شد.
این شکست مقدمه پیروزی های بعدی حجازی است. پسر اهل بسکتبال که چهار سال پیش در دبیرستان و با یاری دبیر ورزش دبیرستان، حسین دستگاه (دبیر ورزش در این دوران هنوز ارج دارد. قربت دارد) در مسابقات فوتبال بخش درخشیده. برابر تیم کارون که غلام وفاخواه، جواد رمزی، منصور ضرابی و حسین بشر دوست را در اختیار داشته بازی کرده. به تیم ملی جوانان برای شرکت در بازی‌های آسیایی بانکوک دعوت شده. رایکوف مربی تیم ملی جوانان او را کشف کرده. پا به تیم ملی جوانان گذاشته. برابر زسکا مسکو حیرت انگیز ظاهر شده. محشر و نفس گیر. ولی در چهار بازی در شوروی گل های فراوانی خورده. ۱۲ گل (بله ۱۲ گل). در جام عمران منطقه‌ای در ترکیه برای اولین بار با پیراهن ملی برابر ترکیه به میدان رفته. در نیمه اول ۴ گل خورده (بله ۴ گل از دقیقه ۹ تا ۳۹ با مدافعانی که جلویش بازی می کردند:

حسن حبیبی,جعفر کاشانی, مهدی لواسانی, مصطفی عرب . ولی در نیمه دوم گلی دریافت نکرده. عزیز اصلی در مصاحبه‌ای او را زیر تازیانه گرفته. خود حجازی گفته ” احتمالا همه کاسه کوزه ها سر من شکسته خواهند شد. باید اعتراف کنم روی یکی از چهار گل گناهکار بودم. ولی سه گل دیگر با اشتباهات فردی سایر بازیکنان ما زده شدند”.
خوشبختانه علی دانایی فرد، یکی از مربیان باشگاه تاج، آن جا بوده. آن جا بوده تا اعداد را نادیده بگیرد. تا به حرف های عزیز اصلی اعتنایی نکند. تا متلک “پسرک جوجه” را نشنود. تا حجازی را به تاج ببرد. تا رایکف او را درون دروازه قرار دهد.

پرده دوم: قهرمان آسیا
امجدیه، ۲۱ فروردین ۱۳۴۹
تاج ۲- هاپوئل یک
دیدار نهایی جام باشگاه های آسیا در تهران. تاج برابر هاپوئل. ناصر حجازی درون دروازه. خازوم در دقیه ۷۰ دروازه حجازی جوان را باز می کند. تاج حمله می کند. مهدی حاج محمد جای علی جباری را می گیرد. تکنیکش کارساز می شود. ضربه کرنری می نوازد. کات دار درون چهارچوب. توپ به سوی دروازه می رود. غلام وفاخواه آن جا است. گل تساوی بخش. مسعود معینی گل تاریخ ساز دوم را در وقت اضافی می زند. حجازی جوان خیلی زود قهرمان آسیا می شود. خیلی زود.

پرده سوم: برابر گوردون بنکس
امجدیه، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۲
منتخب تهران یک – استوک سیتی یک
گوردون بنکس در یک سو و ناصر حجازی در سوی دیگر. بنکس افسانه‌ای در امجدیه. بنکس ۳۴ ساله. بهترین سنگربان جهان. ناصر حجازی درون دروازه ایران. ۲۴ ساله. بهترین سنگربان ایران. اکنون دریافته ایم حجازی درک ما از دروازه‌بانی را عوض کرده. نگاهمان را تغییر داده. پیش از آن دروازه‌بان بزرگ را دروازه بانی قلمداد می کردیم که شیرجه‌های تماشایی برود. معلق بزند. توپ را مشت کند. روی زمین بغلطد. حجازی آنتی تز چنین دروازه بانانی است. اهل نمایش نیست. بندرت شیرجه می رود (شیرجه رفتن هرگز ویژگی حجازی قلمداد نمی شود). توپ را مشت نمی کند. معلق نمی زند. با این وصف سنگرش را حفظ می کند. به او نگاه می کنیم و درمی یابیم توپ ها به صورت غیر منتظره ای در دست‌هایش می نشینند. ناباورانه به سویش می‌آید (بله ناباورانه). توپ ها به سوی نقطه‌ای که او ایستاده حرکت می کنند. گویی دست‌هایش جاذبه دارند. قدرت به سوی خود کشیدن را. قدرت ربایش را. بعدها درمی‌یابیم هنر جاذبه توپ حجازی برتافته از درک والایش از جریان بازی بوده او از موقعیت نسبی جایگیری بازیکنان خودی آگاه است. در عین حال می داند توپ از کجا و چه نقطه ای به سوی دروازه می آید. می داند ارتفاع توپ از سطح زمین چقدر است. فاصله اش تا او و مهاجمان و دروازه. حتی میزان چرخش توپ. مسیرش قوسی است یا منحنی؟ کی فرود خواهد آمد و کجا؟

پرده چهارم: آن اخراج
استادیوم سعدآباد مشهد، ۹ آبان ۱۳۵۴
ابومسلم یک – تاج یک
نبرد جنجالی در مشهد. دیدار پر التهاب. پر غوغا. دقیقه چهارم. ضربه کرنر حسن روشن. ضربه سر عباس نوین روزگار. گل. خشونت فراوان پس از گل تاج. بی تفاوتی داور. پرتاب اوت به روی دروازه تاج. توپ در دستان اکبر میثاقیان بازیکن ابومسلم. تشنج و شلوغی جلوی دروازه. خشونت و لگد پرانی. پرتاب اوت. همزمان با ارسال توپ توسط میثاقیان، حجازی و چهار بازیکن دفاع درون دروازه می غلطند. تنه زدن. هل دادن. مچ گرفتن و سرانجام زدن ضربه. ضربه به شقیقه اکبر کارگرجم. توپ درون دروازه. پذیرش گل توسط داور. اعتراض بازیکنان تاج. حجازی بیشتر از همه با مشت و لگد آسیب دیده. او اعتراض می کند. داور به او تذکر می دهد. سپس کارت قرمزش را نشان حجازی می دهد. تاج دروازه بان ذخیره ندارد. بازیکنان تاج ملتمسانه از داود حیدری داور بازی تمنا و خواهش می کند. ولی داور تصمیمش را عوض نخواهد کرد. قرار می شود رضا عادلخانی درون دروازه بایستد. سعید باغوردانی که کاپشن بر تن دارد و نه لباس بازی به سوی داور می رود. به او سیلی می زند. همان سیلی معروف.
کمیته انضباطی فدراسیون سه نفر را محروم می کند: ناصر حجازی. سعید باغوردانی و پرویز مظلومی.

پرده پنجم: در خط حمله
امجدیه، ۱۷ مرداد ۱۳۵۶
شهباز ۲- بانک ملی صفر
امروز، روز دیگری است. روزی که ناصر حجازی از محوطه جریمه بیرون می زند. در خط حمله بازی می کند. او به عنوان دروازه بان اصلی شهباز جایش را به ناصر وثوق داده. روی نیمکت نشسته. شهباز در نیمه اول دو گل زده. پانزده دقیقه به پایان بازی مانده که تعویض عجیب انجام می پذیرد. تعویض سرخوشانه‌ای از سوی ایرج سلیمانی، مربی شهباز. او آسوده خیالانه حجازی را جای علی مناجاتی راهی میدان می کند. تعویضی مخاطره آمیز برای او، برای حجازی، برای شهباز و برای تیم ملی در آستانه جام جهانی.
تماشاگران سوت می زنند. همه دست می زنیم. هورا می کشیم. برای حجازی که در گوش راست بازی می کند. برای حجازی که به صورت غیر منتظره ای برابر ایرج امیدوار، مدافع سرسخت بانک ملی، می درخشد. برخلاف پیشداروی ها خوب بازی می کند. نشان می دهد از سرعت یک بازیکن گوش برخوردار است. مهارت تکنیکی قابل قبولی دارد. تیزبینانه به اطرافش می نگرد. زیر لب زمزمه می کنیم چه هنرها دارد این پسر.

پرده ششم: در جام جهانی
استادیوم المپیک کوردوبا، ۲۰ خرداد ۱۳۵۷
ایران صفر – هلند ۳
اولین حضور در جام های جهانی. ورق خوردن تاریخ در آرژانتین. همگروه هلند پرآوازه. همگروه فینالیست چهار سال پیش. همگروه اسکاتلند. نبرد با کنی دالگلیش و جو جوردن. همگروه پرو. رو در روی تئوفیلو کوبیلاس. شکست در گام اول برابر هلند. برابر سه گل رنسن برینگ که دو ضربه اش پنالتی است. شکستی نتیجه‌ خودباختگی و نه هنر هلندی‌ها. نتیجه آشفتگی مدافعان میانی و نه اشتباهات ناصر حجازی.

پرده هفتم: خداحافظ مسکو
استادیوم سنگاپور،۲۲ اسفند ۱۳۵۸
ایران ۴- سنگاپور صفر
نخستین پیروزی تیم ملی پس از انقلاب. پیروزی در مسابقات مقدماتی فوتبال المپیک مسکو ۱۹۸۰٫ ته دلمان با این پیروزی نه فقط به مسکو بلکه با اسپانیا ۱۹۸۲ فکر می کنیم. به جام جهانی. ولی شوروی به افغانستان حمله خواهد کرد. آن جا را به تصرف خود درخواهد آورد. شورای انقلاب المپیک را تحریم می کند. جدل و بحث. موافق و مخالف. پافشاری برای سفر به مسکو. پرسش های بی پاسخ. ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور نظر صریحی در این باره نخواهد داد. او کلی گویی خواهد کرد. صادق قطب زاده وزیر امورخارجه ایران خواهد گفت با شرکت ورزشکاران ایرانی در المپیک موافق است. حسین شاه حسینی رئیس سازمان ورزش خواهد گفت تحریم رقابت ها مورد تجدید نظر قرار خواهد گرفت. ناصر فروهی دبیر کل کمیته ملی المپیک خواهد گفت باید به منشور المپیک احترام گذاشت. آیت اله اشراقی خواهد گفت باید در المپیک مسکو شرکت کنیم. نمایندگان مجلس دیدگاه های یکسانی نخواهند داشت. ورزشکاران سرگیجه خواهند گرفت. ناصر حجازی خواهد گفت “با علی اکبر معین فر وزیر نفت صحبت کردم. به ایشان گفتم در مورد عدم شرکت قهرمانان در بازی های مسکو عده ای معدود تصمیم گرفتن و ایشان گفتند: ما سیاست مملکت را می فهمیم. تصمیم ما کاملا حساب شده است”. سرانجام حرف آخر. نه گفتن به المپیک مسکو.
ناصر صریح حرف می زند. تلخ می شود. گاهی فریاد می زند و گاهی نق. تلاش می کند با فوتبال ایران مدارا کند. ولی نمی تواند. نه نمی تواند. نه در استقلال. نه در رشت. نه در تبریز و نه در اهواز. بی حوصلگی اش ادامه می یابد. از دهه ای به دهه دیگر. مدتی ایران را ترک می کند. ولی خانه اش این جا است. همین نزدیکی. جایی که همه دوستش دارند. همین جا. باز می گردد. ولی تلخ. کماکان فریاد زن. کماکان نق زن.

پرده هشتم : سیاست
تهران، خرداد ۱۳۸۴
باورکردنی نیست، ولی او برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران ثبت نام می کند. ادعا می کند می تواند سی میلیون رأی ‌آورد. اعلام می کند در صورت پیروزی در انتخابات احمد نیک‌کار را به عنوان معاون اولش به خدمت می گیرد. ولی شورای نگهبان صلاحیت او را رد می کند. به او می گویند نه. او می پرسد: چه ایرادی دارد ورزشی‌ها هم کار سیاسی انجام دهند؟ چه ایرادی دارد اکنون که در ورزش ما سیاستمداران فعالیت دارند حالا مثلاً ناصر حجازی هم فعالیت سیاسی کند؟

پرده نهم: فلاش بک
اکباتان، پاییز ۱۳۸۹
دیدار طرفداران رئال مادرید و طرفداران منچستر یونایتد در سالن سرپوشیده اکباتان. او درد می کشد. به زحمت روی صندلی جابجا می شود. ریه آسیب دیده نفسش را بریده. بیماری لعنتی کلافه اش کرده. با این وصف به گذشته باز می گردید. به امجدیه سال های جوانی. انتظار نداری او با اشاره ات به یکی از نبردهای تاج و عقاب که عقابی ها با خشونت به دروازه او حمله می بردند و او را بر زمین می کوفتند، همه جزئیات را بیاد آورد، ولی بیاد می آورد. پروازهای بلند پرویز قلیچ خانی را و زیرکی های ایرج دانایی فرد را به روشنی توصیف می کند. نتیجه صفر صفر را. سر ذوق می آید “ای کاش در برنامه ای می نشستیم و آن بازی ها را تحلیل می کردیم”.
ولی برنامه ای در کار نخواهد بود. گفتگویی که قرارش را می گذارید انجام نخواهد شد. می داند مرهمی در کار نیست. می دانی درمانی وجود ندارد. دوره اش می کنند. در آغوشش می کشند. ستایشش می کنند، عکس می گیرند. برق فلاش ها. می گویند دوستش دارند. خیلی زیاد. هر چه ابراز عشق بیشتر می شود، اشک بیشتری در چشم هایش حلقه می زند. چه وداع طولانی و تلخ.

پرده دهم: روی آن تخت لعنتی
بیمارستان کسری، ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۰
آتیلا. همسرش. نوه اش. دوستانش. عزیزانش… جلو می روی. کنار تخت می ایستی. بوسه ای بر دست راستش می زنی. دستی که همیشه از نمای دور به آنها نگاه می کردی. دستی این بار بدون در اختیار داشتن توپ. بدون اشاره ای برای حمله. ولی کماکان گرم. خیلی گرم… دقایق تلخ. ادامه وداع طولانی و تلخ. از آن اتاق بیرون می زنی. از آن بیمارستان. از آن خیابان. از آن میدان. ای کاش در امجدیه بودی. ای کاش ناصر حجازی را دوباره در میدان می دیدی. آن سال ها معمولا یا پیراهن زرد می پوشید یا سبز. افسوس…
…کمی بعد. یکی از آن روزهای نکبتی. یکی از آن شب های لعنتی. همه چیز تمام می شود. تمام. بار سفر می بندد. دل را می کند. می رود. چشم در چشم مرگ می دوزد. برابر آن دروازه بلند می ایستد. آغوش می گشاید. از آن عبور می کند. می رود. صد ها قافله دل غمگین می شوند. هزاران چشم خیس.
موخره
احتمالا آن بالا جایی ایستاده. بدون سوزن و آمپول. بدون قرص و شیمی درمانی. روی چمن سبز. وسط دروازه. با پیراهنی زرد یا سبز. با شورت ورزشی. با موهای کمی بلند. راست قامت. چابک و قبراق. سرزنده و شاداب. ناصر همیشگی. حجازی دوست داشتنی و خونسرد ما. آماده برای مهار ضربه ها. هوشیار برای دفع شوت ها.
نگاهتان می کنیم آقای حجازی. نگاهتان می کنیم.

نووارا در ديدار پلي‌آف راهيابي به کالچو توانست تيم 10 نفره پادووا را شکست داده و پس از 55 سال به کالچو بازگردد.

به نقل از سايت فوتبال ايتاليا، ديدار رفت مرحله پلي آف راهيابي به سري A بين دو تيم نووارا و پادووا بدون گل به پايان رسيد و در ديدار برگشت نووارايي‌ها توانستند حريف خود را با دو گل شکست داده و به سطح نخست فوتبال ايتاليا بازگردند. تنها چهارده دقيقه از شروع اين ديدار گذشته بود که سزار، بازيکن تيم پادووا از بازي اخراج شد تا تيم ميهمان با خيال راحت‌تري به ادامه بازي بپردازد و با استفاده از برتري خود در تعداد نفرات، دو گل وارد دروازه حريف کرده و راهيابي به ليگ بالاتر را جشن بگيرد. نووارا در اين فصل رقابت‌هاي سري B، پس از تيم‌هاي آتالانتا و سيه‌نا به مقام سوم رسيده و راهي ديدارهاي پلي آف شده بود. آخرين باري که اين تيم در دسته اول فوتبال ايتاليا حضور داشته به فصل 1956-1955 بازمي‌گردد.

مديرعامل باشگاه گسترش فولاد تبريز از عقد قرارداد داخلي با بازيکن مدنظر استقلال خبر داد.

تيم فوتبال گسترش فولاد تبريز براي حضور در ليگ دسته اول فصل آينده از امروز تمرينات خود را آغاز مي‌کند. کادرفني گسترش فولاد امروز از بازيکنان بومي اين استان تست‌گيري را آغاز مي‌کند و از روز شنبه هفته آينده با ملحق شدن بازيکنان اصلي تمرينات اين تيم ادامه خواهد پيدا کرد. * بر اساس اعلام سمندر، مديرعامل باشگاه گسترش فولاد چند بازيکن اين تيم از جمله عباس آقايي، سعيد بيات و محسن فروزاني قرارداد خود را با اين تيم تبريزي تمديد کرده‌اند. سمندر در مورد ميثم حسيني که به گفته مظلومي مدنظر استقلال است، گفت: شنيده‌ام که استقلالي‌ها او را مي‌خواهند، اما ما با اين بازيکن قرارداد داخلي امضا کرده‌ايم و ماندن يا رفتن او در چند روز آينده مشخص خواهد شد. * قرار است با نظر نادر دست نشان، سرمربي گسترش فولاد اردوي بدنسازي اين تيم براي فصل آينده در يکي از استان‌هاي شمالي برگزار شود. ليگ دسته اول فوتبال از 9 شهريور آغاز مي‌شود.

سرمربي پيشين ايتاليا که با اين تيم قهرماني جهان را به دست آورد ممکن است هدايت تيم ملي فوتبال الجزاير را بپذيرد.

مارچلو ليپي در گفت و گويي اعلام کرده که تابستان جاري به دنياي فوتبال باز خواهد گشت و سرمربي‌گري در تيم‌هاي ملي را نيز در اولويت قرار خواهد داد. ليپي در جام هاي جهاني 2006 و 2010 سرمربي ايتاليا بوده که در سال 2006 به مقام قهرماني دست يافت ولي در سال 2010 در همان مرحله گروهي از دور رقابت‌ها کنار رفت. پيشنهاد فدراسيون فوتبال الجزاير به اين مربي کهنه کار ممکن است وي را راهي قاره آفريقا کند ولي تاکنون او هيچ واکنشي به اين پيشنهاد نداشته است. طي چند روز آينده ليپي بايد به سران فدراسيون اين کشور پاسخ بدهد که آيا هدايت اين تيم را برعهده خواهد گرفت يا اينکه آنها بايد به دنبال مربي ديگري باشند. مارچلو ليپي طي دو دوره، هدايت يوونتوس را نيز بر عهده داشته و يک فصل در جوزپه مه آتزا سرمربي اينترميلان بوده است. در کارنامه مربيگري او در تيم‌هاي باشگاهي، 5 قهرماني در سري A و يک قهرماني در کوپا ايتاليا ديده مي‌شود.

بازيکن اسبق تيم فوتبال ميلان ايتاليا گفت: بازيکنان بارسلونا فوتبال را قسمتي از زندگي خود مي‌دانند.

به نقل از سايت رسمي باشگاه بارسلونا، فرانکو باره‌سي مرد 51 ساله فوتبال ايتاليا که در 532 بازي با لباس آ.ث ميلان ايتاليا در دهه 80 و 90 بي رقيب و افسانه‌اي نشان مي‌داد، روز گذشته به دعوت باشگاه بارسلونا در يک کنفرانس خبري شرکت کرد و خطاب به خبرنگاران حاضر در محل گفت: گوارديولا نعمتي بزرگ براي بارسلونا است، او پس از رايکارد دست به کار بزرگي زد و تلاش بيهوده نداشت و راه درست را طي کرد و اجازه نداد جوسازي روزنامه‌ها او را به تغييرات بيهوده وادارد. وي ادامه داد: بازيکنان بارسلونا وقتي شروع به بازي مي‌کنند بسيار شاد و مغرور ديده مي‌شوند، آن‌ها از بازي خود لذت مي‌برند و لبخند آن‌ها در زمان بازي گاهي براي بازيکنان حريف آزار دهنده است، اما اين لبخند براي جنگ رواني نيست بلکه آنها واقعا از بازي خود شاد مي‌شوند و غرور در بدنشان موج مي‌زند. اين رمز موفقيت بارسلونا است و بايد اعتراف کرد که آنها عاشق فوتبال هستند و فوتبال را قسمتي از زندگي خود مي‌دانند.

باشگاه رئال مادريد در نظرسنجي سراسري خود گزينه سرخيو آخرو را به عنوان هدف نشانه گرفت و متوجه شد که مردم پايتخت از ظاهر نيمار راضي نيستند.

به نقل از سايت رسمي باشگاه رئال مادريد، نظرسنجي اخير با مخاطبيني که کارت رسمي هواداري رئال مادريد دارند نشان مي‌دهد، هواداران اين تيم بي‌صبرانه در انتظار سرخيو آخرو، داماد مارادونا هستند و از ظاهر نيمار مهاجم سانتوس هيچ رضايتي ندارند. هواداران رئال مادريد در قسمت پيام‌هاي سايت باشگاه مدل موهاي اين بازيکن را علت اصلي عدم انتخاب خود توصيف کرده‌اند و آخرو را لايق حضور در ترکيب رئال مادريد مي‌دانند. 61 درصد از هواداران کهکشاني‌ها معتقدند که خريد آخرو خيلي بهتر از خريد نيمار جوان است و 39 درصد از هواداران ضمن راي به او در قسمت پيام‌ها انتقادات تندي از ظاهر اين بازيکن داشته‌اند. در اين ميان البته بايد به حس زبان دوستي و تعصب مردم اسپانيا به زبانشان نيز اشاره کرد چرا که آرژانتيني‌ها را نسبت به برزيلي‌ها نزديک‌تر به خود مي‌دانند.

تا اين لحظه من هنوز قلعه نويي را در تبريز نديده ام و کسي هم به من نگفته که تو را نمي خواهيم اما دوستان بدون آنکه من بدانم برايم تيم انتخاب مي کنند

سرمربي موفق تراکتورسازي پس از شنيدن خبر آمدن امير قلعه نوعي به اين تيم گفت: به فکر رفتن به تيم جديدي هستم اما تا اين لحظه با هيچ تيمي به​طور جدي مذاکره نکرده​ام. فراز کمالوند در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران گفت: با پايان ليگ برتر دهم همه شروع به حاشيه​سازي عليه من کرده​اند چون خيلي​ها دوست نداشتند من در تراکتور حضور داشته باشم. همه خوب مي​دانند که من خودم را درگير اين مسائل نمي​کنم و خودم تصميم نهايي را مي​گيرم. کمالوند با تاکيد بر اين​که از آمدن قلعه​نوعي به تراکتورسازي خوشحال مي​شود و با کمال ميل جايش را به او مي​دهد گفت: تا اين لحظه من هنوز قلعه​نويي را در تبريز نديده​ام و کسي هم به من نگفته که تو را نمي​خواهيم اما دوستان بدون آنکه من بدانم برايم تيم انتخاب مي​کنند در حالي که خودم به هيچ وجه خبر ندارم. من تا به طور قطعي تکليفم با تيم دوست​داشتني تراکتورسازي معلوم نشود با تيمي مذاکره نمي​کنم.

بازيکن پرتغالي تيم منچستريونايتد آرزو مي‌کند فرصت شاگردي مربي رئال‌مادريد را به‌دست آورد.

به نقل از ديلي‌استار، لوئيس ناني گفت: خيلي دوست دارم فرصتي فراهم شود تا به عنوان شاگرد با خوزه مورينيو، همکاري کنم. کسي نمي‌داند شايد به اين آرزو در دوره کنوني که او مربي رئال‌مادريد است، برسم. البته بايد بگويم الان از بودن در منچستر، خودم را خوشبخت مي‌بينم. وي افزود: گاهي اوقات يک بازيکن لازم است تغيير تيم و در نتيجه تغيير مربي دهد تا تحولي اساسي در کارش ايجاد شود، به اين موضوع باور دارم. لذا خوشحال مي‌شوم در آينده براي مدتي نيز از مورينيو چيزهاي يادبگيرم. به باور برخي از تحليل‌گران اين اظهارات ستاره 4 فصل گذشته اولدترافوردي‌ها به منزله چراغ سبز وي به مسئول فني کهکشاني‌ها جهت شروع يک همکاري احتمالي است.

سرمربي تيم فوتبال رئال مادريد بازيکن پرتغالي بنفيکا را خريد خوبي عنوان کرد که به اين تيم کمک خواهد کرد.

به نقل از خبرگزاري افه اسپانيا، خوزه مورينيو تلاش فلورنتينو پرس براي خريد بازيکنان مورد علاقه‌اش را ستود؛ اما بر اين نکته تاکيد کرد که نبايد تنها به نام بازيکنان بها داد. سرمربي کهکشاني‌ها تصريح کرد: اکنون ترکيب رئال مادريد ترکيبي رويايي و بسيار خوب است و اگر در فصلي که گذشت نتيجه نگرفتيم دليلش بازيکنان نبودند و هواداران نبايد به راحتي ناداوري‌ها و برخي حوادث در بازي‌هاي اروپايي را فراموش کنند. وي ادامه داد: در ميان گزينه‌هاي مورد علاقه باشگاه، کوئنترائو به درد مادريد مي‌خورد و اميدوارم در خريد او موفق عمل کنيم، تا جايي که من در جريان هستم خود باشگاه بنفيکا سنگ اندازي مي‌کند و لابد مثل هميشه مشکلات مالي در ميان است که بعيد مي‌دانم حل نشود. مورينيو افزود: از ديد من کونترائو مي تواند زوج مناسبي در کنار مارسلو باشد، اين دو هم خوب دفاع مي‌کنند و هم خوب مهاجمين را تغذيه و اين براي تيم من حياتي است.

سرمربي تيم فوتبال بارسلونا گفت: براي ترميم خط حمله آلکسيس را مي‌خواهم.

به نقل از رويترز، جوزپه گوارديولا بر اهميت خريد آلکسيس آلخاندرو سانچس تاکيد و تصريح کرد: اين بازيکن در تيم اودينزه به رغم سن کمش پخته و با تجربه شده و به درد بارسلونا مي‌خورد. وي افزود: فيلم بازي‌هاي او را تماشا کرده‌ام و معتقدم که بسيار باهوش است و نکات تاکتيکي را خيلي خوب در زمين پياده مي‌کند. اميدوارم بارسلونا در خريد او موفق عمل کند. تلاش بارسا براي خريد شماره 7 اودينزه همزمان است با تلاش رئال مادريد، منچستر‌سيتي و ميلان که البته در اين ميان قهرمان لاليگا مشتري جدي او محسوب مي‌شود. مهاجم شيليايي مورد علاقه باشگاه‌هاي بزرگ دنيا است و بالاترين رقم تاکنون از سوي من‌سيتي تا مرز30 ميليون يورو پيشنهاد شده است.